viernes, 7 de septiembre de 2012

NOBLA (Noble)

Havanta altajn kaj malvulgarajn moralajn kvalitojn, senriproĉe justa, brava, honesta kaj malegoisma: /Que tiene cualidades morales altas y especiales, irreprochablemente justo, valiente, honesto y generoso:
  • Tion povis fari nur mia nobla amiko. /Sólo mi noble amigo pudo hacer eso.
  • Ŝi noble pardonis al mi la ofendojn. /Ella, con nobleza, me perdonó las ofensas.
  • La nobleco de lia konduto venkis min. /Me venció la nobleza de su conducta.
  • Mi esperas, ke amo nobligos vin. /Tengo la esperanza de que el amor te haga noble.
  • Tiu malnoblulo ne plenumis sian promeson! / ¡Ese innoble no cumplió su promesa!

No hay comentarios.: