ĜENTILA (Cortés, gentil, amable)

Observanta la regulojn de la socia deco; observanta la bonajn manierojn: /Que observa las normas del decoro social; que observa las buenas maneras:

• Mi ja edukis vin, ke vi estu ĝentila! /¡Ya te he enseñado que seas amable!
• De vorto ĝentila ne doloras la lango. /La lengua no duele con la palabra gentil.
• Ŝi ĝentile salutis min. /Ella me saludó cortésmente.
• Ĝentileco neniom kostas kaj multon aĉetas. /La amabilidad nada cuesta y mucho compra.
• Tiu junulo estas vera ĝentilulo. /Ese individuo es un verdadero hombre amable.
• Neniu ŝatas malĝentilajn vendistojn. /A nadie le gustan los vendedores descorteses.
• Mi foriris de tie, ĉar ĉiuj agis kun mi malĝentile. /Salí de allí, porque todos actuaron descortésmente conmigo.
• Sinjoroj, vi estas neĝentilaj (ne sufiĉe ĝentilaj)! /¡Señores, ustedes son descorteses! (no lo bastante amables)