miércoles, 22 de febrero de 2012

OBSTINA (Obstinado)

Firme restanta ĉe sia propra opinio aŭ volo, malgraŭ ĉiaj kontraŭaj admonoj: /El que se queda firmemente en su propia opinión o voluntad, a pesar de todas las amonestaciones  contrarias:
  • Vi estas obstina kiel kapro! /¡Eres obstinado como una cabra!
  • La infano staris obstine. /El niño estaba de pie obstinadamente.
  • Li obstinas en la silento. /Él se obstina en el silencio.
  • La patro ne pardonis al la filino ŝian obstinon. /El padre no perdonó la obstinación de su hija.
  • Mi ne intencas toleri vian obstinecon! /¡No intento tolerar tu obstinación!
  • Mi ne estas obstinulo. /Yo no soy terco.

No hay comentarios.: