1. Ne valoranta atenton aŭ prizorgon pro sia malgraveco aŭ nedaŭreco: /Atención o cuidado que no valora por su falta de im-portancia o su breve duración:
- Mi ne volas perdi tempon por vanta babilado. /No quiero perder el tiempo en una conversación insustancial.
- De vantaj elspezoj malgrandiĝas riĉeco. /De los gastos en fruslerías se empequeñece la riqueza.
- Dum preĝado ne ripetadu vante. /Durante la oración no repitas en vano.
- Pli bone ni ne vantigu la disputon. /Es mejor que no frivolicemos la disputa.
2. Amanta posedi kaj montradi bagatelaĵojn, malmodesta: /Que gusta poseer y mostrar bagatelas, orgulloso:
- Ŝi estas vanta virino. /Ella es una mujer vanidosa.
- Vi sekvis vantaĵojn kaj mem vantiĝis. /Seguiste las vanidades y tú mismo te volviste frívolo.
- Mi konscias la vantecon de ĉiuj homaj fieroj. /Soy consciente de la vacuidad de todas las personas orgullosas.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario