viernes, 15 de junio de 2012

GLUO (Engrudo, cola fría)

Duonlikva substanco, kiu, ŝmirita sur du objektoj, forte kunigas ilin sekiĝante: /Substancia media líquida, que untada sobre dos objetos, los une fuertemente al secarse:
  • Mi aĉetis glu(aĵ)on por kunglui la rompitajn pecojn de vazo. /Compré un pegamento para pegar los pedazos rotos de la vasija.
  • Por reklami la aranĝon ni gluis la afiŝojn sur la murojn. /Para anunciar el arreglo, nosotros pegamos los carteles en los muros.
  • Ni atendu ĝis ĝi bone gluiĝos. /Esperemos hasta que se haya pegado bien.
  • Gluaĵu la strion da tapetpapero kaj mi algluos ĝin. /Encola la franja del empapelado y yo la pegaré.
  • Al pec' pecon algluas, kiu neston konstruas. /Al trozo pega un trozo, que construye un nido.
  • Insulto ne algluiĝas. /Un insulto no se pega.
  • Ne tuŝu min per viaj gluecaj manoj! / ¡No me toques con tus manos encoladas!
  • Pecon detrancxitan al la pano ne regluu. /No vuelvas a pegar un pedazo cortado al pan.
  • La poŝtistoj kapablas malglui ĉian ajn koverton. /Los carteros son capaces de pegar cualquier tipo de sobre.

No hay comentarios.: