1. Forprenita de la ordinara uzado, ĉar konsekrita al dieco aŭ rezervita al ĝi: /Sacado del uso ordinario, porque está consagrado a la divinidad o reservado para ella:
- Por la hinduoj bovino estas sankta. /Para los hindúes, la vaca es sagrada.
- Ne tuŝu - tio estas sanktaĵo. /No toques – eso es sagrado.
- Ne perturbu la sanktecon de ĉi tiu loko. /No perturbes la santidad de este lugar.
- La popolo noblan agon de la reganto baldaŭ sanktigas kiel leĝon. /El pueblo santifica pronto como ley, una acción noble del que gobierna.
2. Apartigita de la aliaj per la observado de reguloj de pureco: /Apartado de los otros por medio de la observación de normas de pureza:
- Tie estis regno de pastroj kaj sankta popolo. /Allí había una nación de sacerdotes y un pueblo santo.
3. Aparte respektinda pro speciala religia karaktero: /Digno de respeto separadamente, por un especial carácter religioso:
- Komenciĝis la Sankta Semajno (antaŭpaska). /Comenzó la Semana Santa (antes de pascua).
- Multajn jarojn oni konstruis ĉi tiun sanktejon. /Hace muchos años se construyó este santuario.
- Sanktfigurojn ornamas kaj homojn malamas. / Adornan figuras de santos, y odian a los hombres.
4. Proklamita de la Eklezio, kiel akirinta per apartaj virtoj altan rangon en la ĉielo kaj kiel inda sur la tero je speciala kulto: /Proclamado por la Iglesia, que adquirió un alto rango en el cielo por virtudes excepcionales, y como digno de un culto especial en la tierra:
- Ne ĉiam estas sankta Johano. /No siempre es San Juan.
- Ne sanktuloj potojn faras. /Los santos no hacen ollas.
5. Plej respektinda, kvazaŭ pro sankcio de la moralo aŭ tradicio: /Lo más digno de respeto, como por sanción de la moral o la tradición:
- Vi tiel parolas, kvazaŭ tio estas io sankta. /Hablas de tal modo, como si eso fuera algo santo.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario