HELA (Claro, luminoso)

 1. Donanta aŭ ricevanta fortan vivan lumon: /Que da o recibe una viva luz fuerte:

• Tiun helan tagon ni decidis veturi al lago. /Ese luminoso día decidimos viajar al lago.
• Post vetero malbela lumas suno plej hela. /Después de un mal tiempo, el sol alumbra más claro.
• Helecon nokte ni havas kiam brilas luno. /Cuando en la noche brilla la luna, tenemos claridad.
• La lampo heligas la ĉambron. /La lámpara ilumina la habitación.
• Jam estas malhela nokto kaj pro tio mi nenien volas iri. /Ya es noche oscura, por eso no quiero ir a ninguna parte.

2. Enhavanta multe da blanko (se paroli pri farboj): /Que contiene mucho blanco (si se habla de pinturas):

• La ĉielo estas hele blua. /El cielo está de un claro azul.
• Ŝi surhavis malhele ruĝan robon. /Ella se puso un vestido rojo oscuro.

3. Vigle, akute sonora: /Animadamente, agudamente sonoro:

• Dum la festo en la urbo aŭdeblis laŭtaj, helaj voĉoj (pro gaja humoro). /Durante la fiesta en la ciudad se podían escuchar voces agudas, claras (por humor alegre).
• Tiu novaĵo malheligis la ĝojan feston. /Esa noticia oscureció la alegre fiesta.
• Ŝia vizaĝo heliĝis post lia rigardo. /El rostro de ella se iluminó después de la mirada de él.