domingo, 17 de junio de 2012

HONESTA (Honesto, honrado)

 1. Konformiganta sin al la honoro, al la devo, al la sociaj postuloj (se paroli pri homo): /Que se conforma al honor, al deber, a las exigencias sociales:
  • Li estas la plej honesta homo, kiun mi iam renkontis. /Él es el hombre más honesto que alguna vez he conocido.
  • Ne kredas ŝtelisto, ke honestaj ekzistas. /El ladrón no cree que existen los honrados.
  • Se vi faros tion, via honesteco estos difektita. /Si haces eso, tu honestidad estará dañada.
  • Mi ne estas honestulo, sed mi provos pliboniĝi. /No soy un honesto, pero trataré de mejorar.
  • Ne fidu lin, ĉar li estas malhonesta homo. /No confíes en él, porque es un hombre deshonesto.
  • Mensoguloj kaj malhonestuloj ne estas miaj amikoj. /Los mentirosos y los deshonestos no son mis amigos.
2. Konforma al tio, kion postulas honoro, devo (se paroli pri ago): /Que se amolda a lo que exige el honor, el deber (si se habla de una acción):
  • Via propono ne estas honesta. /Tu proposición no es honesta.
  • Unu fojon sxtelis pomon kaj perdis por ĉiam honestan nomon. /Una vez robó una manzana y perdió para siempre el nombre honrado.
  • Tiu, kiu vivas honeste, agas juste. /Quien vive honestamente, actúa con justicia.
  • Mi konstante instruas al miaj infanoj pri honesto. /Constantemente enseño a mis niños acerca de la honestidad.
  • Pli bona ĉifona vesto, ol riĉeco en malhonesto. /Es mejor una prenda harapienta que la riqueza en un deshonesto.
  • Ĉiuj ekscios pri viaj malhonestaĵoj! / ¡Todos sabrán de tus actos deshonestos!

No hay comentarios.: