VANA (Vano, inútil, infructuoso)

1. Ne produktanta efikan rezulton; senutila: /Que no produce un resultado eficaz; inútil:

·   Mia tuta laboro estis vana. / Todo mi trabajo fue infructuoso.

·   Kontraŭ forta mano la leĝo estas vana (senpova). /Contra una mano fuerte, la ley es vana (impotente).

·   El malplena telero vane ĉerpas kulero. /De un plato vacío, en vano la cuchara trata de sacar.

·   Ĉiuj vidas la vanecon de tiu diskuto, sed neniu finas ĝin. /Todos ven lo infructuoso de esa discusión, pero nadie la termina.

·   Ili vanigis miajn esperojn. /Ellos hicieron vanas mis esperanzas.

2. Havanta nur ŝajnon sen realeco; neefektiva: /Que sólo tiene apariencia sin realidad; inefectivo:

·   Mia timo montriĝis vana. /Mi temor se mostró irreal.

·   Tiu sonĝo estis nur vanaĵo. /Ese sueño sólo fue vano.