FORĜI (Forjar)

1. Prilabori feron (aŭ alian metalon) per fajro kaj martelo: /Trabajar el hierro (u otro metal) mediante fuego y martillo:

• Li venis al la forĝejo por ke oni forĝu al li la glavon. /Él vino a la herrería para que le forjaran la espada.
• Forĝu feron dum ĝi estas varmega. /Forja el fierro mientras está muy caliente.
• Iam li estis forĝisto, sed nun ne plu okupiĝas pri forĝado. /Una vez él era herrero, pero ahora ya no se ocupa del forjado.
• Fero estas malmola forĝebla metalo. /El hierro es un metal duro posible de forjar.
• Avo subforĝis la ĉevalon. /El abuelo herró al caballo.

2. Elfari per propra penado: /Producir por propio esfuerzo:

• Ĉiu kreas sian forton, ĉiu forĝas sian sorton. /Cada uno crea su fuerza, cada uno forja su suerte.
• Malfacila malsano alforĝis lin al la lito. /Una enfermedad difícil lo confinó al lecho.
• Mi restis kvazaŭ alforĝita sur la loko pro surprizo. /Quedé casi pegado en el lugar por la sorpresa.