sábado, 18 de febrero de 2012

NAIVA (Ingenuo, cándido)

1. Sensperte malkaŝema kaj kredema, kiel infano: /Inexpertamente descubierto y crédulo como un niño:
  • La knabino estis juna kaj naiva. /La muchacha era joven e ingenua.
  • Ne ekzistas naiva vulpo, ne ekzistas homo sen kulpo. /No existe zorro cándido, no existe hombre sin culpa.
  • Naivuloj jam ne ekzistas. /Los cándidos ya no existen.
  • Ŝia naiveco permesas al viroj uzi ŝin. /Su ingenuidad permite a los hombres usarla
  • Ŝi estas naivega (iom stulta pro troa naiveco). /Ella es muy cándida (algo necia por excesiva ingenuidad)
2. Senartifika, ne montranta pripensadon aŭ spertiĝon: /Sin artificio, que no muestra reflexión o experiencia:
  • Via amo estas naiva. /Tu amor es ingenuo.
  • La virino naive rakontis, kiel ŝi lin delogis. /La mujer contó ingenuamente cómo ella lo sedujo.

No hay comentarios.: