1. Montri subitan gajecon per karakteriza streĉo de la buŝo kaj faltiĝo de la vizaĝo, ofte akompanataj de ĝoja voĉbruo: / Mostrar una súbita alegría mediante un estiramiento característico de la boca y arruga del rostro, a menudo acompañado de alegres ruidos vocales.
- Mi tiom ridis, ke la ventro jam doloras. / Me reí tanto, que ya me duele el vientre.
- Plej bone ridas, kiu laste ridas. / El que ríe último, ríe mejor.
- Rido matene - ploro vespere. / En la mañana risa, en la noche llanto.
- Ploranton ni evitas, ridanton ni imitas. / Evitamos a los que lloran, imitamos a los que ríen.
- Ni ridegis pri la ŝercoj de komikisto - ili tre ridigas homojn. / Reímos de las bromas de un cómico, ellas hicieron reír mucho a la gente.
2. Montri agrablan, feliĉan aŭ bonvenigan aspekton: / Mostrar un aspecto agradable, feliz o de bienvenida:
- Antaŭ niaj okuloj aperis ridanta pejzaĝo. / Ante nuestros ojos apareció un risueño paisaje.
- Bone tiu sidas, al kiu la sorto ridas. / Bien se sienta, a quien la suerte le sonríe.
- Bela mateno ridetas al ni. / Una bella mañana nos sonríe.
- Sur ŝia vizaĝo mi ekvidis rideton. / En su rostro comencé a ver una sonrisa.
- Li ridis, kiam mi malsukcesis. / Él se rió cuando fracasé.
- Ridas blindulo pri lamulo. / El ciego se ríe del cojo.
- Sen povo kolero estas ridinda afero. / Sin virtud, la cólera es un asunto digno de risa.
- Ĉu tiuj aĉuloj denove vin mokridis?! / ¿Estos sujetos de nuevo se rieron de ti?
No hay comentarios.:
Publicar un comentario