1. Apartenanta ekskluzive al iu aŭ al io: /Que pertenece exclusivamente a alguien o algo:
- Esperanto estas propra apartenaĵo de neniu nacio. /Esperanto no es pertenencia propia de ninguna nación.
- Propra opinio ne estas leĝo por alia. /La propia opinión no es ley para otro.
- Tio apartenas propre al mi. /Eso me pertenece propiamente a mí.
- La rido estas propraĵo de la homo. /La risa es propiedad de la gente.
- Ŝi proprigis al si miajn manierojn! /¡Ella se apropió de mis maneras!
- Ne miksu vin en malproprajn aferojn. /Ne te mezcles en asuntos ajenos.
2. Apartenanta ekskluzive al la subjekto de la propozicio: /Que pertenece exclusivamente al sujeto de la proposición:
- Tio estas mia propra infano. /Ese es mi propio hijo.
- En la propra sia domo ĉiu estas granda homo. /En su propia casa, cada uno es un gran señor.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario