1. Ĉirkaŭa ekstrema parto de la surfaco de objekto, rigardata laŭ ĝia longeco: /Parte circular extrema de la superficie de un objeto, observada según su longitud:
- Ŝi sidis sur la rando de la lito. /Ella se sentó sobre el borde de la cama.
- Mi ekŝatis tiun ĉapelon kun bele farita randaĵo. /Me gustó ese sombrero con la orilla bellamente hecha.
- La randumo de la monero estas strekita. /El borde del monedero está rayado.
- Sur la tablo staris gxisrande plena taso da akvo. /Sobre la mesa había una tasa de agua llena hasta el borde.
- Ne prenu la trancxilon! Ĝi estas akraranda! /¡No tomes la cuchilla! ¡Tiene el borde afilado!
2. Videbla linio, kie finiĝas ia etendaĵo en la spaco: /Una línea visible, donde se termina la extensión en el espacio:
- Ĉu tie estas la rando de la maro? /¿Allí está la orilla del mar?
- Laŭdu belecon de l' maro, sed ĉe rando de arbaro. /Elogia la belleza del mar, pero en la orilla del bosque.
- Mi sentas, ke mi troviĝas ĉe la rando de la morto. /Siento que me encuentro al borde de la muerte.
- Ni loĝas en la randa parto de la lando. /Nosotros vivimos en la parte limítrofe del país.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario