RANGO (Rango, grado)

1. Grado, ĉe kiu staras iu persono en difinita hierarkio: /Grado que una persona ocupa en una jerarquía definida:

• Ili ricevis rangojn kaj donacojn. /Ellos recibieron rangos y obsequios.
• Rangeto rangon respektu, modestan lokon elektu. /Ranguito, respeta al  rango, elige un modesto lugar.
• Vi sukcesis, vi havas rangajn privilegiojn. /Tuviste éxito, tienes privilegios de rango.
• Li rangas kiel generalo. /Él tiene rango de general.
• Li ne perdos sian rangon, ĉar li jam estas senrangulo. /Él no perderá su rango, puesto que ya no tiene rango.
• Ĉiuj estimas lin pro lia superrangeco. /Todos lo estiman por su superrango.

2. Grado, ĉe kiu staras iu aŭ io en skalo de graveco: /Grado en que se encuentra alquien o algo en una escala de importancia:

• Li estas kuracisto de la plej alta rango. /Él es médico del más alto rango.
• Ni gustumis vinon de unuaranga kvalito. /Nosotros saboreamos un vino de calidad de primer rango.
• Ŝi estas duaranga aktorino. /Ella es una actriz de segundo rango.
• Mi ne aĉetumos en lastrangaj butikoj! /¡No compraré en tiendas de último rango!