Tiel distingiĝa per sia alteco, nobleco aŭ alia impresa eco, ke ĝi inspiras ian kvazaŭ religian respekton, admiron aŭ timon: /Que se distingue así por su altura, nobleza u otra cualidad impresionante, que inspira algo como un respeto religioso, admiración o temor:
- Mi ne povis deŝiri okulojn de tiu sublima vidaĵo. /No podía apartar los ojos de esa sublime visión.
- Oni skribis pri la sublimeco de la unua ĉapitro de via verko. /Se escribió acerca de la sublimidad del primer capítulo de su obra.
- Foje la verkistoj sublimigis la vivon de iuj personoj. /Alguna vez los escritores sublimaron la vida de algunas personas.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario