MUTA

1. Ne posedanta parol- aŭ son-kapablon:

• Ŝia filo estas muta de la naskiĝo.
• Virino bonorda estas muta kaj surda.
• Oni mutigis lin per detranĉo de la lango.
• Tio estas speciala lernejo por la mutuloj.

2. Ne povanta aŭ ne volanta dum momento paroli pro emocio aŭ pro ia kaŭzo:

• Li restis muta antaŭ malfacila demando de la instruisto.
• Mi eĉ mutiĝis de surprizo!

3. Fariĝanta senparole:

• Li estas tre taŭga aktoro por mutaj roloj.
• Ni rifuĝis al la muteco de la montoj